Έρπης γεννητικών οργάνων

Ο έρπης γεννητικών οργάνων είναι ένα από τα πιο συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ). Οφείλεται κυρίως στον ιό του απλού έρπητα τύπου 2 (HSV-2), αν και ο ιός HSV-1 (υπεύθυνος για τον επιχείλιο έρπητα), μπορεί επίσης να μεταδοθεί στα γεννητικά όργανα μέσω στοματικής σεξουαλικής επαφής.

Η μετάδοση μπορεί να γίνει και από τη μητέρα στο νεογνό κατά τη διάρκεια του τοκετού, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία του βρέφους.

Κλινική εικόνα

Σε πολλούς ασθενείς η λοίμωξη μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή παρουσιαστούν πολύ ήπια συμπτώματα. Σε όσους εκδηλώνουν συμπτώματα, αυτά εμφανίζονται συνήθως 3-7 ημέρες μετά την έκθεση στον ιό και περιλαμβάνουν:

• Ερυθηματώδεις βλατίδες και φυσαλίδες:

  Οι φυσαλίδες περιέχουν διάφανο ή κιτρινωπό υγρό και συνοδεύονται από ερύθημα και οίδημα.

• Αίσθηση καψίματος ή τσουξίματος:

  Προτού εμφανιστούν οι βλάβες, οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται πόνο ή κνησμό στην περιοχή.

• Συστηματικά συμπτώματα:

  Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνυπάρχει πυρετός, κακουχία και λεμφαδενοπάθεια.

Στην πρωτολοίμωξη τα συμπτώματα είναι πιο έντονα και διαρκούν 2-3 εβδομάδες, ενώ κατά τις υποτροπές το εξάνθημα είναι πιο ήπιο και τα συμπτώματα διαρκούν λίγες ημέρες.

Σημεία εντοπισμού

• Στις γυναίκες: Μπορεί να εμφανιστεί στα μικρά και μεγάλα χείλη του αιδοίου, στον κόλπο και στον τράχηλο.
• Στους άντρες: Συνήθως εμφανίζεται στη βάλανο, στην πόσθη και στην περιοχή της βαλανοποσθικής αύλακας.
• Και στα δύο φύλα: Μπορεί να εμφανιστεί στο περίνεο, στους γλουτούς και στην άνω επιφάνεια των μηρών.

Επιπλοκές

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο έρπης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως:

• Ουρηθρίτιδα (ουρηθρικό έκκριμα και δυσουρία).
• Μηνιγγίτιδα (κεφαλαλγία, αυχενική δυσκαμψία).
• Τραχηλίτιδα (σε γυναίκες: αυξημένα κολπικά υγρά,δυσπαρεύνια).

Υποτροπές

Μετά την αποδρομή της πρωτοπαθούς λοίμωξης, ο ιός παραμένει στον οργανισμό σε λανθάνουσα κατάσταση. Μπορεί να επανενεργοποιηθεί σε περιόδους στρες, εμπύρετης λοίμωξης ή χωρίς εμφανή αιτία.

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται μέσω:

• Κλινικής εξέτασης: Από ειδικευμένο ιατρό μέσω της κλινικής εικόνας.
• PCR Testing: Για ανίχνευση του DNA του ιού είτε στο αίμα είτε από τις βλάβες.
• Εξέταση αντισωμάτων: Με εξέταση στο αίμα γίνεται επιβεβαίωση περασμένης ή τρέχουσας λοίμωξης.
• Ιστολογική εξέταση

Θεραπεία

• Αντιικά φάρμακα

  Συμβάλλουν στη γρηγορότερη επούλωση των βλαβών και στη μείωση των συμπτωμάτων

• Τοπική αγωγή

  Τοπικά αντισηπτικά και αντιβιοτικά

• Κατασταλτική αγωγή

  Σε άτομα που παρουσιάζουν συχνές υποτροπές, δίνεται κατασταλτική αγωγή με αντιικά για διάστημα 6-12 μηνών.

  Ανεξάρτητα από τη θεραπεία, ο ιός παραμένει μόνιμα στον οργανισμό.

Πρόληψη και Συμβουλές

• Χρήση προφυλακτικού κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

• Αποφυγή σεξουαλικής επαφής κατά τη διάρκεια εξάρσεων, καθώς τότε η μετάδοση είναι πιο πιθανή.

• Ενημέρωση συντρόφων ώστε να μπορούν να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας.

• Συχνός έλεγχος για ΣΜΝ

• Καλή υγιεινή: Είναι σημαντική η καθαριότητα της γεννητικής περιοχής και το πλύσιμο των χεριών μετά από κάθε επαφή με την περιοχή.

• Αποφυγή κοινής χρήσης πετσετών, εσωρούχων ή άλλων προσωπικών αντικειμένων που μπορεί να έρχονται σε επαφή με την περιοχή.