Σκληρόδερμα
Το σκληρόδερμα είναι μια σπάνια αυτοάνοση πάθηση του συνδετικού ιστού, που χαρακτηρίζεται από υπερβολικό σχηματισμό κολλαγόνου. Αυτό οδηγεί σε σκλήρυνση του δέρματος και των συνδετικών ιστών. Η κατάσταση μπορεί να είναι εντοπισμένη ή συστηματική, επηρεάζοντας εσωτερικά όργανα όπως η καρδιά, οι πνεύμονες, οι νεφροί και ο πεπτικός σωλήνας.
Τύποι
- Εντοπισμένη μορφή: Συχνότερη σε ενήλικες 30-50 ετών, με προτίμηση στις γυναίκες.
- Μορφέα: Χαρακτηρίζεται από ωοειδείς πλάκες στο χρώμα του σάπιου μήλου, μερικές φορές με ερυθροϊώδη όρια.
- Γραμμική σκληροδερμία: Μια γραμμική σκληρυντική αλλοίωση εμφανίζεται στα άκρα ή στο μέτωπο.
- Συστηματική μορφή: Επηρεάζει όχι μόνο το δέρμα αλλά και εσωτερικά όργανα.
Συμπτώματα
- Δερματικά σημεία: Οι προσβεβλημένες περιοχές του δέρματος εμφανίζουν συνήθως πεπαχυσμένες ή ατοφικές πλάκες. Συχνές εντοπίσεις είναι τα δάχτυλα, τα χέρια, το πρόσωπο και ο κορμός.
- Φαινόμενο Raynaud: Υπερβολική αντίδραση σε χαμηλές θερμοκρασίες ή στρες, προκαλώντας αλλαγές στο χρώμα των δακτύλων (εναλλαγές λευκού, κυανού και ερυθρού χρώματος).
- Συστηματικά συμπτώματα: Δυσκολία κατάποσης, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, και προβλήματα από την καρδιά, τους πνεύμονες και τους νεφρούς.
Διάγνωση
- Ιατρικό ιστορικό: Μια λεπτομερής ανασκόπηση των συμπτωμάτων και του οικογενειακού ιστορικού.
- Φυσική εξέταση: Επισκόπηση του δέρματος για σημεία πάχυνσης ή αλλαγών χρώματος. Μπορεί επίσης να γίνει έλεγχος για το φαινόμενο Raynaud.
- Εξετάσεις αίματος: Έλεγχος αντισωμάτων (όπως τα anti-Scl-70 και τα αντικεντρομεριδιακά) μπορούν να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης και στην εκτίμηση του κινδύνου συστηματικής εμπλοκής.
- Βιοψία δέρματος: Ένα μικρό δείγμα δέρματος μπορεί να ληφθεί για μικροσκοπική εξέταση, προκειμένου να αναζητηθούν χαρακτηριστικές αλλοιώσεις που σχετίζονται με τη σκληροδερμία.
Θεραπεία
- Τοπικά στεροειδή: Για δερματικές βλάβες.
- Συστηματικά στεροειδή: Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.
- Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα:
- D-πενικιλλαμίνη και νιφεδιπίνη: Για την πρόληψη συστολών στα αιμοφόρα αγγεία (Raynaud)
Η διάγνωση και η θεραπεία της συστηματικής νόσου απαιτούν συνεργασία με ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, όπως γαστρεντερολόγοι, καρδιολόγοι και πνευμονολόγοι.